Duże liczby, które dużo mówią.
Dzieci na przestrzeni lat są coraz mniej sprawne fizycznie. Brakuje im ruchu. Otyłość staje się coraz częstszym problemem, depresja dotyka coraz młodsze dzieci, a główne zajęcia w domu to komputer i telewizja. Nie brzmi to zaskakująco i chyba to jest właśnie najgorsze - już nas to nie dziwi...Od dawna mówi się o tym, że dzieci zaczęły wieść siedzący tryb życia, że za mało czasu spędzają na świeżym powietrzu. Każdy kiwa mądrze głową, że faktycznie to straszne, że tak być nie może. I na tym się kończy. Tak bardzo przywykliśmy do słów: "powinno się, nie wolno, należy", że zgadzamy się odruchowo ze wszystkimi wskazaniami ekspertów, ale nie wyciągamy z nich wniosków. Nie wcielamy w życie tego, co następuje po tych słowach. Jakby istniał filtr, który wyłącza dalsze słuchanie komunikatu jeśli znajduje się w nim któreś z tych haseł. Z czego to wynika? Może w całym tym doradzaniu jest za mało konkretów?
